De amygdala, je ´emotionele´ of
´angstige brein´
Wat je overkomt als je écht stopt met suikers en waarom het zoveel mensen niet lukt
Weet je wat er gebeurt in je hersenen als jij je voedingspatroon in één keer radicaal omgooit? Daar komt paniek van. Alle alarmbellen gaan rinkelen. Wát, geen suiker meer?! Je vecht- of vlucht-centrum komt onmiddellijk in actie. En jij voelt je dus verre van gezond, zoals je wilde, maar je krijg juist… stress!
Daarom gaan zoveel mensen voor ze het weten weer suiker eten. Want dan voelen ze zich weer (even) goed. Bepaalde gebieden in je hersenen zijn immers ook gewend geraakt aan die suikers, dus die gaan protesteren als de toevoer stopt.
Maar dat blijft niet zo.
De amygdala: 2 amandelvormige hersenstructuren
De hersenen zijn onderverdeeld in verschillende hersengebieden. Eén van deze hersengebieden is de amygdala, twee amandelvormige structuren. De amygdala is onder andere betrokken bij het aansturen en verwerken van verschillende emoties, waaronder agressie en angst. Angst- en stressgevoelens die jij soms ervaart, worden dus door dit hersengebied getriggerd.
De amygdala maakt namelijk deel uit van wat ook wel het ´emotionele brein´ genoemd wordt en gaat onder andere over je vecht- en vluchtmechanisme. Wanneer je iets wilt maar een blokkade voelt, is veelal je amygdala actief. Zodra die vermoedt dat er gevaar dreigt, springt-ie op de barricaden en waarschuwt bepaalde delen van je lijf om in actie te komen. Hierbij kun je denken aan het vertragen van rationeel denken, wegrennen of vechten. Een zeer belangrijke taak overigens die ons zeker in de oertijd heel goed van dienst is geweest, maar die tegenwoordig voorkomt dat je efficiënt veranderingen kunt doorvoeren.
Je interne waakhond
Iedere nieuwe uitdaging, gelegenheid of verlangen roept een bepaalde angst op in de hersenen. Dat is hoe ze zijn ontworpen. Het punt met die amygdala is, dat hij alarm slaat bij élke verandering. Want een verandering betekent in principe: gevaar. En in z´n algemeenheid geldt: des te groter de verandering, des te meer de amygdala in actie zal komen en de verandering zal blokkeren. Denk bijvoorbeeld aan examenvrees of faalangst. Twee voorbeelden waarbij de amygdala actief is en je ´rationele brein´, waar je creativiteit huist, lam legt. Ook emoties triggeren de amygdala tot actie. In de video hiernaast zie je hoe dat in zijn werk gaat.
Je angstige brein heeft meestal de overhand
Zodra leven vanuit het ´angstige brein´ een chronische gewoonte wordt, komt een ander deel in de hersenen dat over aandacht, oplossingen vinden en keuzes gaat in het gedrang. Hierdoor wordt het steeds lastiger om empathie te ervaren en om de wereld als één geheel te zien. Je gaat dan de wereld zien als een afgescheiden iets, als een ´zij tegen mij´. Je raakt de verbinding kwijt. Met de mensen en wereld om je heen en met jezelf. Met als gevolg dat die angsthaas het steeds meer voor het zeggen krijgt in je leven en je steeds meer keuzes gaat maken die je eigenlijk diep vanbinnen niet wilt. Chronische pijn, darmproblemen en angststoornissen komen vaak voort uit de amygdala die in overdrive staat.
De balans herstellen: zo doe je dat
Tip 1
Tip 2
Tip 3
Tip 4
Tip 5
Tip 6
Welke stap je ook zet, kleine stapjes zijn hierbij belangrijk. In het Japans heet dat Kaizen. Zodra je een doel minder belangrijk maakt en opdeelt in hapklare brokken, zal ook de waakzaamheid van de amygdala afnemen. Op die manier slaat deze interne waakhond geen alarm.
Welke stap je ook zet, baby steps zijn hierbij belangrijk. In het Japans heet dat Kaizen. Zodra je een doel minder belangrijk maakt en opdeelt in hapklare brokken, zal ook de waakzaamheid van de amygdala afnemen. Op die manier slaat deze interne waakhond geen alarm.
Door een groot doel op te breken in kleine subdoelen, kun je iedere dag een stapje zetten in de goede richting. Hierdoor gaan je hersenen je helpen door nieuwe ´software´ te ontwikkelen die jouw veranderingen ondersteunt. Er worden nieuwe zenuwpaden aangelegd en je gaat nieuwe gewoonten invoeren. Uiteindelijk ga je dan pijlsnel in de richting van je nieuwe doel.
Kleine doelen zorgen ervoor dat aan de behoefte van de hersenen om het probleem op te lossen wordt voldaan en daardoor wordt je angst minder. Hierdoor krijg je weer toegang tot je ´rationele brein´ en kan ook je creativiteit weer stromen.
Bron: Sugarchallenge® Original, C. van Bemmelen | De kunst van Kaizen, R. Maurer
Hallo, ik ben zo blij met uw artikel. Ik heb al vanaf 1986 een chronische angststoornis.
De laatste 10 jaar had ik het aardig onder controle. Tot dat ik ineens radicaal mijn leefstijl ging omgooien. Van geen beweging naar 12 km per dag wandelen. Van veel suikers en vetten naar keto. Van de 1 op de andere dag begon ik weer angstig te worden. Steeds heftiger en vaker.
Ik had zoveel stress dat ik met druk op de borst een nacht in het ziekenhuis heb gelegen, ze dachten aan een hartinfarct. Maar er bleek niks aan de hand, ik was gewoon gezond. Ik snapte maar niet waar die angst toch vandaan kwam en zo plotseling.
Ik besloot sessies te volgen bij Geert Verschaeve. Hij had het in sessie 2 over amygdala. Daarvoor is er nog nooit een therapeut geweest die het daar met mij over heeft gehad.
Ik ben gaan googlen en kwam op uw site. Wat een duidelijkheid. Eindelijk een oorzaak. Dit alleen geeft mij al zoveel rust.
En de informatie wat je er zelf aan kan doen werkt ook super goed. Af en toe bij een angstmoment zeg ik nog wel eens tegen mezelf ooo mijn amygdala is een beetje in de war er is geen werkelijk gevaar. Hierdoor kan ik weer ontspannen.
Mijn angsten zijn inmiddels weer sterk afgenomen en leefbaar geworden.
Sinds kort ben ik over gestapt naar intermittent fasting en voel weer wat angst opkomen omdat dit weer een andere levenstijl is. Ik weet nu dankzij uw site wat de oorzaak is en maak me er niet zo druk om. Het gaat weer over.
Bedankt voor uw duidelijke informatie het heeft me zoveel geholpen.
Warme groet, Fenny
Ha die Fenny,
Wat een leuke reactie, dankjewel.
Maar vooral fijn te ´horen´ dat je ermee geholpen bent.
Om het nog wat rustiger te maken allemaal, zou je ook eens aan tijdelijke GABA suppletie kunnen denken. Dat is een neurotransmitter, of ´breinhormoon´.
Ook wel de ´valium van Moeder Natuur´ genaamd, een natuurlijke angstremmer.
Daarmee zet je je stress-as nóg minder ´aan´.
Moedig voorwaarts op dit pad en alle goeds!
Warme groet ook, Lynn Hogendoorn
Stressoloog | Suikerdetox expert