DIPEPTIDYL PEPTIDASE
Zo. En nu jij weer.
06:26 uur.
Ik houd van mooie wetmatigheden in getallen.
De wekker gaat.
Meestal ben ik ruim daarvoor al wakker. Op zo’n moment al dat je denkt: zal ik er maar uitgaan, want dit heeft toch geen zin meer…?
Gepasseerd station.
Ik druk de iPhone uit en spring uit bed. Nou ja… spríng… sluip meer.
Want vandaag is het de laatste dag van de ´gewichte´ kPNI- bijscholing.
Dat kPNI heb ik vroeguh ook even moeten Googelen: klinische Psycho-Neuro-Immunologie. In gewone-mensentaal: functionele wetenschap over hoe je lijf functioneert en hoe je dat praktisch kunt verbeteren.
Enfin. Die bijscholing ging dus over ´Gewichtsbeheersing´.
Over diëten gaat het niet. Dat maakt de boel alleen maar erger.
Dat wist ik natuurlijk al, maar ik leer vooral waaróm dat zo is.
Het blijkt ingewikkeld.
Je lijf heeft op omgaan met stress best veel verschillende regelmechanismen op zitten.
Dat je van stress dik wordt, wist ik ook al. Uit ervaring.
Maar de hamvraag voor mij bleef: waaróm?
En de onvermijdelijke vervolgvraag: wat kun je er dan aan dóen?
Eén van de meest verrassende inzichten voor mij was dat dit soort regelmechanismes van je lijf er niet is om je te pesten.
Ikdaggal.
Het is een overlevingsmechanisme. Aha-momentje.
Eén van de redenen waarom de meeste mensen áánkomen tijdens periodes van stress.
Tuullijk, je hebt ook mensen die áfvallen bij stress. Mij ging het echter zoals het de meesten vergaat: gewicht erbij in een slepende periode van stress.
En zie het er daarna maar weer af te krijgen…
Want één van de laatste dingen waar ik bij stress behoefte aan heb, is tijd steken in het in elkaar flansen van een gezonde maaltijd. Het idee alleen al.
Dus niks ervan. ´Vierkant eten´. Alles in pakjes, bakjes, zakjes… Fast food in optima forma.
Dat gaat alleen wel ten koste van de werking van een deel van je brein. Dat deel wat niet direct noodzakelijk is voor overleven. Maar wel heul handig voor bijvoorbeeld planning. En problemen oplossen.
Wist ik toen veel.
Dat komt doordat in bepaalde voeding opium-achtige stofjes zitten of vrijkomen.
Heerlijk verslavend, dat dan weer wel.
En exact de reden waarom een deel van je brein in de ´nee-stand´ komt. Je wilt niet eens anders meer. Gimme gimme more!
Categorie: het ligt op de bank en het zapt.
De grap is nu, dat je vrij eenvoudig die opium-achtige stofjes makkelijker kunt afbreken. Met een enzym. Dipeptidyl peptidase dus.
Dat is als eerste move net wat makkelijker dan dat ´vierkante spul´ niet meer eten. En tóch effe je patroon te doorbreken.
En zo blijken er nog veel meer verrassende interventies mogelijk te zijn.
Om je lijf van een overleef-stand naar een leef-stand te krijgen.
En dat begint met meten. Meten voor welke ´strategie´ je lijf onbewust koos om die stress te kunnen handlen.
Om daarna een bewuste strategie te kiezen, zonder die schadelijke of ongewenste effecten.
Zet die eerst stap en plan die afspraak: https://gripopgezondheid.nl/agenda/
Wie weet spreek ik je binnenkort,
Lynn
