
A few minutes of fame op 3FM:
over verantwoord snoepen…
Een mailtje van de 3FM redacteur bij het middagprogramma Angelique´s Afternoon in het weekend.
Ze had inmiddels alweer een flinke poos geleden de podcast gehoord van Patrick Kicken waarin ik het had over de neveneffecten van suiker.
De invallende DieDjee Yoeri had ook grote interesse in gezondheid en wilde hier ook veel aandacht aan besteden.
Kortom, ze wilden hier een item aan wijden. Of ik daar aan mee wilde werken. Met beantwoording van de hamvraag: ´Hoe kun je verantwoord snoepen?´
Het item kwam er.
Misschien denk je nu: wat heeft suiker, en alles wat zich in je lijf als suiker gedraagt, nou met stress te maken?
Dat stress slecht is voor je vetjes, ja dûh. Maar dat het ook slecht is voor je hoofd, is veel minder bekend.
Piraten als suikers zijn, kapen ze dus ook je brein. Op twee manieren.
Aan de ene kant doordat een snelle stijging van de bloedsuikerspiegel de aanmaak van insuline triggert om de bloedsuikerspiegel weer in het gareel te krijgen.
Het effect daarvan is dat de bloedsuikerspiegel weer te laag wordt. En het gevolg van een te lage bloedsuikerspiegel is dat je hersenen in paniek raken. ´Help! Brandstoftekort hierboven!´ Als dat geen stress is…
Dus wat ga jij dan doen? Broccoli met kip eten? Ik dacht het niet. Want we zijn nu eenmaal zó geprogrammeerd dat ons oerbrein dan ´adviseert´: ´Schuif er nú snel maar wat in!´
En ´snel´ wórdt dan ook snelle suikers of koolhydraten. Daarmee is overigens niet gezegd dat de hele boel er beter van wordt hè. Maar het probleem brandstoftekort in de hersenen is dan voor nu effe opgelost.
Het tweede met die suikerpiraten is dat ze je beloningscentrum kapen. Zou je je brein kunnen zien op een scan, dan zou je het zien oplichten als een kerstboom bij de hoeveelheden snoep en snacks die wij gemiddeld eten. Door de dopamine die dan vrijkomt. En dát geeft een fijn gevoel. Wie wil dat nou niet?
Misschien heb je wel eens zo´n filmpje gezien. Van kinderen die voor het eerst een ijsje te eten krijgen. Dan hoef je alleen maar naar het gezicht te kijken en niet eens meer ín het brein…
Maar goed, jij wilt je leuk voelen. Door die dopamine. Dus wat ga je doen? Steeds meer van de stof nemen, bijvoorbeeld suikers, die dat beloningseffect natuurlijk geven. Dûh.
Alleen, overal waar te voor staat… geeft gedoe. Oftewel: in dit geval resistentie. Niet alleen insulineresistentie, maar bijvoorbeeld dus ook dopamineresistentie. En resistentie betekent hier weinig anders dan het effect wat je wilt… juist wég blijft. Bummer.
Resistentie is alsof je uit een live concert komt lopen, en niet meer gewoon kunt verstaan wat degene die naast je loopt tegen je zegt. Je bent tijdelijk knap doof voor het normaal aantallen decibellen. Dus niet gek opkijken als degene naast je gaat schreeuwen om zich verstaanbaar te maken. En jij denkt: ´Gast, doe je normaal – ik loop naast je.´
Enfin, iets dergelijks gebeurt ook bij je cellen. Die worden ook knap ´doof´ met die overload. Aan in dit geval suikers. DieDjee Yoeri vat dat prima samen met: ´Klinkt als drugs. Daarbij komt ook dopamine bij vrij.´ Ziedaar de definitie van verslaving. Aan het effect. Niet zozeer aan de substance hóe je dat effect bereikt.
Waarmee Yoeri uiteraard met de vraag kwam of verantwoord snoepen dan überhaupt bestaat, voor dat je-goed-voelen?
Mijn kortste antwoord was natuurlijk: ´Nee.´
Yoeri hield vol, dus de vraag bleef: hoe kun je je tóch lekker blijven voelen, zonder dat je verslaafd raakt of je brein in de stress schiet?
´Maar…´ voegde ik er nog aan toe. Met wat tips.
En een ultimo makkelijke manier om dat te doen. Vanaf de bank zelfs. Je hoort ´t binnen 5.25m: https://vimeo.com/509163705.
Enjoy!
Lynn Hogendoorn
Geef een antwoord