Als consulent van Medivere zelftesten, krijg ik vooral klanten te spreken die een van de ontlastingtesten heeft laten doen.
Allereerst om zo´n testuitslag te duiden.
En vervolgens om met een oplossing te komen waardoor wat er ook maar aan de hand is te verhelpen.
Dat klinkt eenvoudig toch?
Spoiler: it’s not.
Helaas kan ik nog steeds niet toveren.
Ik vraag dan ook altijd even door op het voedingspatroon. Het darmmicrobioom eet immers noodgedwongen wat jij eet.
En dus kom ik nog al eens een van onderstaande voedingsfouten tegen (en veel vaker allemaal):
– Te snel eten
– Te vaak eten
– Te veel eten
– Drinken bij het eten
– Eten op het verkeerde moment
– Verkeerde samenstelling van de maaltijd
– Voedsel te heet of te koud nuttigen
– Te veel specerijen gebruiken
– Voedsel te zoet, te zout en te vet maken
Dit is niet de plek om dit in detail uit te diepen, maar het vormt voor mij geen verrassing waarom mensen met spijsverteringsklachten te maken krijgen.
Voeg er stress aan toe, en je hebt helemaal de ´perfect storm´.
Bij dat doorvragen op het voedingspatroon, krijg ik met regelmaat van de klok van klanten te horen dat ze vaker kleine hoeveelheden moeten eten. Van een arts, een diëtist, de sportschool of waar ze dan ook maar komen. En dientengevolge wel negen (!) eetmomenten per dag hebben.
Beeld dat je even in. Dat jij een het spijsverteringsstelsel bent en negen keer per dag aan de bak mag… En dat 24/7.
Zo´n continue overbelasting van het spijsverteringsstelsel kwam bij de jager-verzamelaar niet voor. Maar in de westerse wereld nu wel. Met alle gevolgen van dien: het metaboolsyndroom maakt zijn opmars als belangrijkste ziektebeeld.
Een van mijn eerste adviezen is dan ook: voedselrust.
Dat is niet zozeer minder eten, maar vooral minder vaak.
Later gaat dat meer richting béter eten. En… tadaa… vasten.
Zelfs voor ik in dat hele kPNI dook, had ik al de idee dat we beter toegerust zijn voor schaarste dan voor overvloed. Dat kon ik alleen indertijd nog weinig onderbouwen. Sinds kPNI is dat dus anders.
Klinische Psycho Neuro Immunologie is een gestaag groeiende wetenschap die de samenhang onderzoekt tussen onze psyche, ons immuunsysteem en onze hersenen en hormonen. Nadruk ligt op de betekenis van deze processen in daily life.
kPNI maakt gebruik van de inzichten uit vele wetenschapsgebieden. Door het samenbrengen van deze inzichten vallen de puzzelstukjes in elkaar en krijgen we een indruk van het grotere geheel. Biologie en evolutiegeneeskunde, psychologie en gedragswetenschappen, biomedische wetenschappen en epigenetica leveren allemaal een belangrijke bijdrage aan de kPNI.
dr. Leo Pruimboom, grondlegger van en docent in de kPNI, weet je daar nog veel en veel meer over te vertellen.
Goed. kPNI dus. Een mondvol. En je hoeft er geen woord van te onthouden.
Fast forward weer naar dat vasten.
Punt is dat vasten als zo oud als de mensheid is. En weinig anders is dan je geheel of gedeeltelijk onthouden van eten of drinken of van bepaalde spijzen voor een bepaalde periode.
De beweegredenen om te vasten kunnen divers zijn, maar de belangrijkste motieven zijn religieuze of (natuur)geneeskundige redenen.
Nu ben ik daar al enige tijd mee aan het experimenteren. I walk my talk.
Door steeds langere periodes van vasten in te bouwen. Eerst van 8/16 (8 uur vasten en een ´eetraam´ van 16 uur) naar 18/6.
Toen OMAD (one meal a day). Gevolgd door ADF (alternate day fasting of om de dag vasten).
Om bij EF (extended fasting) uit te komen. Met dit vasten op meerdere dagen achtereen ben ik tot 72 uur gekomen. Maar ik wil nog een 5- of 7-daagse gaan doen. Eerst in vakantietijd. Wordt dus nog vervolgd.
Maar waarom vertel ik dit nu? Wat hebben darmen en vasten met stress te maken? Het kortste antwoord is: je schakelt je stress-assen in no time uit. Een supersnelle reset dus.
Voedselrust of vasten hebben echter nog veel meer voordelen: https://youtu.be/vhmtoAYVRSo
Have a good one.
Lynn Hogendoorn
