Afgelopen week mocht ik weer eens een ´Live!´ netwerkbijeenkomst bijwonen. Dat was alleen al om die reden aangenaam. Plus het koolhydraatarme diner uiteraard. Goed bereide vis, kaasplank als nagerecht. Kortom, niets meer aan doen. Behalve likkebaardend opeten dan.
Aansluitend werd de inspiratiesessie gehouden door Jennefer Boskeljon, met ´Werk slimmer, niet harder´. Dat zei mij in eerste instantie weinig, totdat ik ergens ´boven de lijn´ zag staan. Er ging een lichtje branden.
Dat herkende ik namelijk van de boekpresentatie ´Boven de lijn, haal het beste uit jezelf´ in 2015 die ik bij Berry Koeleman toen nog thuis had mogen bijwonen. Een sjiek de friemel huis, met Disney-achtige sprookjesverlichting. Dus voordat ik ook nog een letter gelezen had van het boek, was ik al verkocht.
Een kinderhand is gauw gevuld.
Het boek verscheen overigens ook onder de tital ´Ben jij een bruistabletje of een zuigtabletje?´. Eerlijk is eerlijk: het heeft in mijn boekenkast een dikke laag stof staan vangen.
En dan komt er een bruistabletje voorbij zoals Jennefer, die met haar toverstokje op magische wijze het stof van een boek doet verdwijnen. Zo´n boek wat je dan later thuis open slaat en dan zo´n magische lichtbundel van inzichten geeft. Dat je denkt: Hè? Wat? Heeft dit jaren in mijn boekenkast gestaan?
Walt Disney had ´the magic´ goed begrepen. En nog beter vermarkt.
Maar nogmaals, een kinderhand is gauw gevuld.
Terug naar Jennefer. Die heeft dat boven-de-lijn-concept in de loop der jaren mede vertaald naar vooral de praktijk. Die blijkt toch altijd weerbarstiger dan in eerste instantie lijkt.
Daarnaast is het thema actueler dan ooit met al dat thuiswerken.
Zo sprak ik van de week ook een vriendin. Die was per september in een nieuwe baan begonnen. In de sales. Haar insteek was: minder hectiek.
Als veertiger had ze nu te veel ballen in de lucht te houden met dat zeer gewenste huisje-boompje-beestje. Ze ging voor zekerheden en nam een lager salaris voor lief ten opzichte van de vorige banen. Met toen ook de bijbehorende burn-outs.
Je voelt ´em vast al aankomen: niks rust. In plaats daarvan nóg meer werken voor veul minder poet. En in nog geen drie weken tijd al weer die bekende burn-out signalen…
In deze tijd is de verwachting dat je online veel zichtbaar bent. Niet alleen Zoom zelf is geüpgraded, ook de abonnementen daarop stegen als een raket. De vergaderculturen denderen ook online onverminderd voort.
Maar daarnaast is er nog het ´gewone´ werk. Concentratie hebben daarvoor, tussen het online vergaderen door, is versnipperd. Met als gevolg dat mensen vaak ´s avonds ook nog maar even achter de computer of laptop kruipen.
Onze breinen snappen daar niets van. Na een hele dag ´draaien op dopamine´ volgt, na een kleine onderbrekeng voor diner, kinderen op bed leggen et cetera, wéér een dopaminevraag.
En de definite van resistentie is nou juist dat dat het gevolg is van overstimulatie. Je bent dan in dit geval op neurologisch niveau aan het interen. En mentale uitputting gaat niet ongemerkt aan je voorbij. Soms binnen drie weken al niet.
Wil je resistentie voorkomen of daarvan herstellen, dan het devies eenvoudig: D.I.A. Doe. Iets. Anders.
´Ja maar´, zei m´n vriendin, ´ik ben ´s avonds te moe om te sporten. Überhaupt om te bewegen eigenlijk.´ ´Dan heeft de dag al veel te veel hersenenergie opgeslorpt´, beaamde ik.
Of zoals Jennefer dat vraagt: ´Ga je voor de race (stress)… of de reis (rielèks)?´ Kies je voor dat laatste, binnen jouw cirkel van invloed, dan heeft zij 10 tips om slimmer te werken:
- Maak een dagplanning (met max. 5 prioriteiten)
- Focus op waar jij zelf invloed op hebt
- Kom afspraken met jezelf na
- Starten met L.E.U.K. (lastige en uitstel klussen)
- Houd je hoofd leeg door taken te noteren – je hoofd is om te denken, niet om te onthouden
- Doe één ding tegelijk en maak dat af
- Cluster activiteiten
- Creëer een opgeruimde werkplek
- Ban stoorzenders uit
- Rond je dag positief af
Vertel ik je hiermee iets nieuws? Zeker niet. En dus is mijn volgende vraag: waarom doe je dit nog niet? Niets doen is geen optie meer.
Natuurlijk kun je altijd eerst overleggen, https://gripopgezondheid.nl/contact/. Of rooksignalen geven, duiven sturen. Whatever.
Als je één ding maar niet meer doet: jezelf verder (neuronaal) uitputten. Het is gewoon niet nodig. Stop ermee. En zet jezelf op die eerste plek.
Ik wens je sowieso een rielèkste reis.
Lynn Hogendoorn
