Een paar maanden geleden kwam Christiaan Vinkers  ́ boek
́In de ban van burn-out  ́ uit.

De halve wereld viel over hem heen. Wát? De hele.

Met of zonder burn-out.

Want wat uit zijn boek opgepikt werd, was: burn-out bestaat niet.

Wat Vinkers bedoelde, was:   ́…dat burn-out als *een betrouwbare en goed te diagnosticeren aandoening* niet bestaat…  ́

The devil is nog altijd in de nitty gritty details.

In zijn artikel van 7 januari 2023 op LinkedIn beantwoord Vinkers uitgebreider een aantal van de veelgestelde vragen over burn-out. Een greep daaruit:

*     Zeg je dat burn-out niet bestaat?

Nee, ik zeg dat burn-out als *een betrouwbare en goed te diagnosticeren aandoening* niet bestaat. De ervaringen en klachten van mensen zijn uiteraard wel reëel. Juist om recht te doen aan de soms grote gevolgen voor mentale gezondheid, is het belangrijk om te weten wat burn-out precies is. Als je niet precies weet wat het is (en iedereen wat anders bedoelt), hoe kun je dan achter de oorzaken komen of er gericht iets aan doen?

*     Als burn-out niet betrouwbaar vast te stellen is, stellen mensen zich dan aan?

Natuurlijk niet. De klachten van mensen zijn echt, en hun ervaringen belangrijk. Empathie, hulp en mededogen naar de ander zijn essentieel (wat Karl Jaspers   ́verstehen  ́ noemde). Maar ons *begrip* van deze klachten (wat Jaspers   ́erklären  ́ noemt) zal daarmee niet toenemen. Het gevolg is dat als iemand de diagnose burn-out krijgt, hij/zij zelf op zoek moet gaan, moet googlen, en ook dat lang niet iedereen snel van hun klachten afraakt. Juist de grote impact van wat we nu burn-out noemen, zou aanleiding moeten zijn er meer van te begrijpen. Maar mensen met wat we burn-out noemen zijn zeker geen aanstellers.

*     Is burn-out wel of geen ziekte?

De term burn-out wordt voor zeer uiteenlopende toestanden en klachten gebruikt, van licht tot zeer ernstig. Daarom is de vraag lastig te beantwoorden met een simpel   ́ja  ́ of   ́nee  ́. De vraag wat een ziekte precies is, is ingewikkeld, maar toch uiterst belangrijk. Jerome Wakefield heeft er veel over geschreven (  ́harmful dysfunction  ́), en recent las ik het uitstekende stuk “Natural Kinds” van Rachel Cooper, waarin wel of niet ziek zijn geen zwart-wit kwestie is, maar soms ook in elkaar overlopen. Bij klachten die zorgen dat je niet meer kunt functioneren en lang thuis zit, zal er vaak sprake zijn van ziekte. Of dat onder de noemer burn-out te vangen is, dat weten we gewoonweg niet – er is op dit moment geen overtuigend bewijs dat burn-out een ziekte is die goed van andere al langer bestaande aandoeningen zoals depressie of angststoornissen te scheiden is (let op: dat zou in de toekomst anders kunnen zijn, als we er meer begrip van hebben).

*     Is er een deltaplan burn-out en stress nodig?

Ja, dat is hard nodig. We moeten meer grip krijgen op de gevolgen van te veel stress op lichaam en geest. Nu nog geeft een overschot aan stress veel leed, ongeacht welke naam we eraan geven, en kost het de maatschappij veel tijd en geld. We hebben op dit moment te weinig grip op stress. Signalen van te vel stress zouden echt kunnen helpen om in een vroeg stadium stress actie te ondernemen, waarbij individu, omgeving en werkgever allemaal een rol hebben.

Je kunt er m.i. over twisten. Of het ons slechts ontbreekt aan   ́begrip  ́ van burn-out. Tegelijk geeft Vinkers aan dan burn-outklachten echt en ernstig zijn.

Maar wat ís een burn-out dan feitelijk?

Hoewel er in het DSM-IV handboek formeel niets over staat, en Arbo- en huisartsen er dus diagnostisch direct weinig mee kunnen, komt er toch vaak psychopathologisch etiket op te zitten. Waarmee burn-out gezien wordt als psychisch probleem.

Op zich nog geen punt. De almaar stijgende cijfers rond werkstress van TNO en CBS laten echter zien dat dit nog een weinig bewezen effectieve aanpak is.

Mijn ervaring is ook, net als Carolien Hamming van het CSR,   ́dat er inmiddels aangetoond is dat er vele fysiologische verstoringen kunnen optreden als gevolg van chronische stress. Waarmee het ook veel logischer is om van een   ́chronisch stresssysteem  ́ te spreken in plaats van burn-out.  ́ En dat ook als uitgangspunt te nemen.

́Door langdurige, lichamelijke stressreacties, is er ook altijd sprake van een neurobiologische component. Die laatste zijn dan wellicht wel de onderscheiden, maar niet te scheiden van psychologische klachten  ́, aldus Carolien.

Biologie voor psychologie. Dus door eerst fysiek te herstellen, lossen veel van de psychische klachten zich gaandeweg ook op. Heb je ook geen etiket of diagnose meer nodig.

Wat vind je ervan? Vind je het interessant?

Mocht het je totaal niet aanspreken, dan vrees ik dat er niets ander op zit dan je af te melden voor mijn blogs en/ of mails (sorry!).

Al hoop ik dat je blijft. Sterker nog: ik hoop dat je denkt -> dit is interessant voor mijn collega / directeur / HR manager / bestuurder et cetera.

Stuur je mijn mail dan door? Of als jij deze mail doorgestuurd hebt gekregen om   ́m wekelijks te ontvangen, noteer dan even je gegevens: https://gripopgezondheid.nl/

Hartelijks,

 

Lynn Hogendoorn

 

 

 

#persoonlijkeontwikkeling
#gripopgelukshormonen
#letsconnect

Terwijl ik dit zit te schrijven, is het nog oudjaarsdag. Het carbid vliegt mij hier overdag al om de oren.

Bijna genoeg gegeten en gedronken, alhoewel alcohol niet mijn ding is, genoeg gefeest en genoeg cadeaus. Waaronder een scheurkalender van Loesje.

De kaarten en posters van Loesje vind ik nog altijd een van de leukste. Niet in het minst omdat de populairste en meest originele ideetjes daar niet voor niets terecht komen.

Zo kwam ik deze rake tegen uit iemands gedachtegang bij Loesje:

´Kun je niet beter slechte voornemens maken en je daar dan niet aan houden?´

Deze van Omdenken doet het ook goed:

Goede voornemens

1. Stop met lijstjes maken

B. Wees standvastig

5. Leer tellen

Zelf ben ik niet zo van de goede voornemens. In plaats daarvan doe ik veel liever aan goede intenties. Daar moest ik aan denken bij deze van de Duitse filosoof G.W.F. Hegel:

´De waarheid van een intentie is de handeling.´

Het punt met die intenties is dat die functioneren als een set instructies die leiden tot actie. Vaak denken we nog wel na over doelen, en maar zelden over de intentie die erachter zit. En actie is uiteindelijk waar alles om draait, niet?

Zo ook bij vitaliteit. Daarbij gaat het niet zozeer om de dagen tussen kerst en oud & nieuw, maar vooral om de dagen tussen oud & nieuw en… kerst.

Je kunt dat in 2023 transformeren. En van 2023 het jaar van jouw vitaliteit maken. Heb je die fysieke stressreacties ook voor het grootste deel de nek omgedraaid.

Naast gefocust ademhalen is zo ongeveer de eenvoudigste manier om te starten met vitaliteit… vitale voeding. Dat dat niet ingewikkeld hoeft te zijn, geeft FitChef wel aan. Gewoon per App.

Tot zondag 15 januari geef ik maar liefst 41% korting op de eetschema´s daarvoor. Daarmee krijg je een jaar lang heerlijke eetschema´s die we elke week afstemmen op je persoonlijke behoefte, voortgang en eetvoorkeuren.

Hoe het werkt?

✅ Elke week een nieuw eetschema voor vitaliteit

✅ Afgestemd op je wekelijkse voortgang

✅ Met simpele recepten en super snel te bereiden

✅ Ontvang bij elk eetschema een boodschappenlijst

✅ Bestel je boodschappen eventueel direct online

✅ Sluit intoleranties of ingrediënten uit

✅ Kies zelf het aantal gewenste eetmomenten per dag

✅ Verlies tot 12 kg in 3 maanden

Veelgestelde vragen

1. Is dit ook geschikt voor een koolhydraatarm of koolhydraatbeperkt dieet?

Ja. Tijdens het aanmelden berekenen wij je ideale koolhydraatbehoefte. Indien gewenst kan je dit heel simpel wijzigen naar een koolhydraatarm of koolhydraatbeperkt dieet.

2. Ik mag geen lactose of gluten. Wat nu?

Geen probleem. Je kunt gluten en lactose tijdens het aanmelden uitsluiten. Je kunt dit ook altijd later nog wijzigen.

3. Ik lust iets niet. Wat nu?

No sweat. Producten die je niet lust, zoals vlees, vis of noten, zijn heel makkelijk uit te sluiten tijdens het aanmelden. Je kunt dit ook altijd later nog wijzigen.

4. Ik doe aan Intermittent Fasting. Kan ik dit plan dan volgen?

Ja. Je kunt je gewenste aantal eetmomenten per dag aan ons doorgeven. Wij stemmen de portiegrootten van de recepten in je weekmenu´s hier dan op af.

5. Ik twijfel of dit bij me past. Wat nu?

We hebben een 100% tevredenheidsgarantie. Past het toch niet bij je? Laat het ons binnen 14 dagen na aanmelding weten en je krijgt direct je geld teruggestort. Je loopt dus geen risico.

Jij kiest:https://weekschema.nl/aanmelden?code=gripopgezondheid

Imagine where you would be a year from now if you start today.

Mocht je nog vragen hebben, reageer dan eventjes op deze mail. Dan kom ik er a.s.a.p. bij je op terug.

Vitale groet,

 

Lynn Hogendoorn

 

 

 

#persoonlijkeontwikkeling
#gripopgelukshormonen
#letsconnect

Op mijn wekelijkse woensdagavond trainen van klanten in de fit20 studio werd ik gebeld. Oeps, vergeten het geluid uit te zetten. Ik zag klanten al ietwat geïrriteerd naar mij kijken…

Ik had in de gauwigheid al gezien dat het een ex-vriend van ruim 30 jaar geleden was, waar ik nog altijd goed contact mee had. Dacht ik. Little did I know. Dus ik nam voor hem in de pauze even terug te bellen. Me nog van geen kwaad bewust.

And so I did.

Ik vond het wel vreemd dat ik niet meer aangesproken werd met mijn voornaam, maar er ging nog geen belletje af. Mijn naam bleek al gewist, maar dat besefte ik toen nog niet.

Ik was flabbergasted door wat volgde. En dat terwijl ik toch niet gauw om een woordje verlegen zit.

 ́Ja, ik had je gebeld… niets bijzonders hoor, maar ik wil hierbij het contact verbreken. Het is niet persoonlijk en het is niet mijn bedoeling je te kwetsen of zo, maar dat obligate belletje met de verjaardag of dat obligate kaartje met de kerst… dat hoeft voor mij niet meer. Dus een goed leven nog, hè?!   ́

*Klik*.

Slik.

Weerwoord was blijkbaar overbodig, want ik werd direct geblokkeerd als voormalig contact. Niet dat ik dat op moment weerwoord had overigens. Terwijl ik toch meestal…

Enfin, ik wist niet dat ik blijkbaar al tijden niet meer was dan een   ́obligaat kaartje of belletje  ́. En nu dus wel.

Zulke goede vrienden waren we toch blijkbaar al geruime tijd niet meer. Niet dat we de deur bij elkaar ooit platliepen. We hebben allemaal wel vrienden of kennissen met wie we geen dagelijks contact hebben. Ik heb dat niet eens met familie.

En natuurlijk, contacten bloeden dood. That  ́s life.

Toch is het een heel ander ding om dat op zo  ́n bewuste manier te zeggen. En blijkbaar stond dit idee al langer op stapel. Dus nu de kerst eraan zat te komen…

Nu ik wist wat ik nu weet, was het tijd mijn aannames hierover onder de loep te nemen.

Ik vertel dit omdat ik uitging van wat ik dacht te weten. Dat werd met één belletje 180 graden anders.

Dan rest weinig anders dan weer even herinnerd te worden aan het feit dat niets voor de eeuwigheid is. En verandering de enige constante is.

日本藤素
“>Blijft over: aanpassen.

It is not the strongest of the species that survives, nor the most intelligent. It is the one most adaptable to change.  ́ Dat zei Charles Darwin heul lang geleden al.

Niet dat het verbreken van contact een kwestie van leven of dood is. Maar een stressmomentje was het wel voor mij. Die nacht bleef de waarom-vraag maar door mijn hoofd spoken. Niet dat het hielp, want het antwoord op de vraag ga ik niet meer krijgen.

Niettemin stond mijn stressreactie 100%   ́aan  ́. Ook al was het welbeschouwd nutteloos om mijn nachtrust op te offeren. Toch was dat precies wat er gebeurde. Dus ik zal de laatste zijn om te zeggen dat we zulke rationele wezens zijn (dan had ik een goede nachtrust gehad)…

Hoe kom je dan weer op rust? Door een stressreactie   ́aan  ́ gaan, is maar de helft van het verhaal. De   ́uit  ́ moet je vervolgens ook voor elkaar zien te krijgen. Want daar gedijen we nu eenmaal het best onder. Dan vindt herstel plaats.

Alleen, die   ́uit  ́ van die stressresponse, lukt niet iedereen even goed. En dan blijft het   ́aan  ́. Dat geeft gedoe in ons lijf en brein. De grap is dat je kunt testen of die stressresponsen   ́aan  ́  blijven staan. En dan heb je al de helft gewonnen. Zoals psycholoog Dr. Phill in zijn tv-programma altijd zei: You can  ́t change what you don  ́t acknowledge.

Zodat je je vervolgens kunt bezighouden met de   ́uit  ́.

Praktisch. En met resultaat.

Interesse in hoe dit werkt voor (een van) je werknemers in je bedrijf? Contact dan gerust vrijblijvend contact met mij op langs deze weg: https://gripopgezondheid.nl/contact/

 

Lynn Hogendoorn

 

 

 

#persoonlijkeontwikkeling
#gripopgelukshormonen
#letsconnect

Twee weken geleden gaf ik een lezing. Van een uurtje. En dat was inclusief de vragen.
Over hoe suikers je brein kapen.

Het bijzondere was dat ik deze keer achteraf een rapportage ontving over hoe de lezing ontvangen was. Met de tops, de tips, het rapportcijfer en wat ervan opgestoken is.

Uiteraard scan ik dat. Waarbij ik een schifting maak in de categorieën: nice to know  (de tops), need to know  (de tips) en kan weg.

Ik pik er uit waar ik wat mee kan. Want feedback helpt mij uiteraard om aan elke   ́talk  ́ te blijven   ́tweaken  ́, zodat die alleen nog maar beter wordt.   ́Beter  ́ als in duidelijk, leuk, praktisch etc.

“Oh ja, wat mij betreft was   ́de leeuw  ́ te vaak aan bod; irritant zelfs. Die tijd is té lang geleden!”

Ik gebruik nog weleens de metafoor van de leeuw. Om meerdere redenen.

Een van die redenen is dat onze stressresponse onmiddellijk   ́aan  ́ springt bij gevaar, of zelfs maar een mogelijke dreiging. Alert zijn is een prima functionele reactie om te overleven. En in de basis is dat waar het primair voor ons brein om draait: overleven.

Hoewel er nu geen echte leeuwen meer zijn, hebben tegenwoordig   ́chronische leeuwen  ́. In overvloed. Tegelijk hebben we nog altijd die stone age-genen in deze huidige science fiction-tijd. Daarom maakt de huidige tijd voor ons stress-systeem niets uit: het springt nog altijd   ́aan  ́. Of je dat nou te lang geleden vindt of niet. Dat systeem gaat ook nu   ́aan  ́ door ons chronische gebruik van suikers en koolhydraten. Over de   ́tevelen  ́ daarvan. En daar kan ons systeem, lijf en brein, maar slecht mee dealen.

Op de vraag   ́Wat heb je ervan geleerd?  ́, reageerde een andere deelnemer met:

“Eigenlijk niets… Want bijvoorbeeld als vegetariër/ veganist zijn juist peulvruchten en sojaproducten dé manier om eiwitten binnen te krijgen. Maar dat is, wat Lynn verteld, juist niet goed.”

Grappig dat bij een lezing, wel vrij algemeen moet zijn voor een uurtje, toch altijd weer vragen of opmerkingen naar voren komen voor de specifieke, eigen situatie. Algemeen verhaal prima, maar wel nu persoonlijk advies graag.

Peulvruchten en soja zijn in dit voorbeeld zeer zeker een vorm van eiwitbronnen. Maar deze basislezing ging specifiek over hoe suikers je brein kapen… En wat dan handig is om wel en niet te doen.

Uiteraard weet ik inmiddels dat als het over suikers en alles wat zich als suiker gedraagt gaat, dan komt daar altijd veel weerstand bij kijken. Want we zijn egt wel gehecht aan onze suikers.

Dus het makkelijker de boodschapper af te schieten dan de suiker te laten staan.

I get it.

Maar helpt het?

Helpt de boodschap of de boodschapper af te schieten als suikers je brein kapen? Op een manier waardoor je een laag energieniveau hebt, je slecht kunt focussen, concentreren en onthouden, geen oplossingen meer ziet, prikkelbaar bent, je slecht een   ́goed gevoel  ́ en daardoor weer geen motivatie kunt ervaren? Maar ook slechter gaat slapen, hoofdpijn en hartkloppingen ervaart?

Dit zijn maar een paar van de effecten. Op de korte termijn ook nog. Want als we het over de lange termijn gaan hebben, dan zijn er nog veel meer redenen om die suikers echt te gaan minderen.

Hoe meer weerstand, hoe liever het mij is. Want dat betekent dat het ergens schuurt. Dat is alleen maar mooier, want zonder wrijving geen glans. Dan verandert er dus niks.

Het is echter niet aan mij wat een luisteraar met het aangereikte doet. Het is wel aan mij dat alles begint met bewustwording, een inzicht-talk begin. Hoe werkt iets, maar ook waarom werkt het niet (meer) en wat kun je doen om het weer te fiksen. The basics. Dan kun je daarna beginnen aan het andersom doen van suikers. Of van stress.

Stress zelf is gewoon het probleem niet, maar iets anders. Dat wist ik destijds mijn burn-out ook niet. Van jongs af aan krijgen we niet mee hoe stressbestendiger te worden. En te blijven. Maar de destijds lange lijst van klachten, dwong mij tot omdenken.

Want aan heel veel stressresponsen kunnen we zelf wat doen.
Dus waarom leren we werknemers niet dat er ook een   ́challenge response  ́ is?

Interesse in hoe dit werkt voor (een van) je werknemers in je bedrijf? Contact dan gerust vrijblijvend contact met mij op langs deze weg: https://gripopgezondheid.nl/contact/

 

Lynn Hogendoorn

 

 

 

#persoonlijkeontwikkeling
#gripopgelukshormonen
#letsconnect

HR wordt meestal niet gezien als erg seckszie. Verzuim zo mogelijk nog minder.

En hoewel ik persoonlijk geen HR-medewerker of -manager ben, krijg ik ze wel regelmatig te spreken. Doordat het verzuim blijft stijgen vanwege stress gerelateerde klachten.

En die lijn is nog steeds stijgend sinds het thuiswerken. Dat thuiswerken trekt immers nog altijd een enorme wissel op het welzijn van medewerkers.

Zodoende kwam ik ook in aanraking met het boek  ́HR met ballen ́ van Bob Zeegers.

Die naam kende ik al van een van de trainingen van Aartjan van Erkel, in dit geval Epic E-mail Copywriting, dus ik kende Bob´s schrijfstijl al een beetje.

Zo wist ik ook al dat Bob wars is van ´Hoe het heurt…´ in de HR-branch. En daar dan ook geen concessies aan doet. Of zoals Bob het tegen Aartjan verwoordde:  ́…veel non-fictie boeken lezen als een telefoonboek of een boek over academische wiskunde, waar je geen reet van begrijpt. Je moet elke zin 3 keer lezen. Moet ik dit allemaal onthouden? En dat heb je dan al op bladzijde 3 hè? ́

Voor mij allemaal voldoende redenen om het boek aan te schaffen. En het in no time uit te hebben. In dit geval geen ´feel good movie´, maar een ´feel good book´. Hilarisch, herkenbaar en leerzaam tegelijk.

Oh ja, en praktisch.

Dûh.

Alles komt voor de gemiddelde HR-strijder, zoals Bob het noemt, in het boek wel aan bod.

Zo ook ´seckszie verzuimbeleid´. Lang niet zo seckszie uiteraard als de catsuits van de dames in de TT van Assen of de Formule 1 races, maar het is wel een onderwerp waar je als MKB-werkgever gewoon van moet weten. Want met verzuim krijg je vroeg of laat te maken.

Gemiddeld genomen hebben zelfs hele kleine organisaties eens in de vijf jaar een (complex) verzuimdossier.

Ergo, stel je hebt een mkb-bedrijf met vijf medewerkers en iemand wordt een jaar ziek. Dan stijgen je kosten sowieso met 20 procent. Als werkgever betaal je namelijk tot maximaal twee jaar het loon door van een zieke medewerker. Tel uit je winst als je dit weet te voorkomen. Dus dat je er niet financieel aan onderdoor gaat. Daar wordt het meteen een stuk secksziër van, toch?

Toch moeten we het niet overdrijven, geeft ook Zeegers aan. Bij veel organisaties wordt te veel gedacht in kosten in plaats van in opbrengsten. En Bob ́s daarbij behorende credo is dan ook:  ́De verzuimschade als je het niet goed regelt, is gemiddeld het tienvoudige van de kosten die je maakt om die die schade te voorkomen. ́

Gemiddeld.

Dus vaker veel meer dan dat tienvoudige.

Bij verzuim gaat het dus niet alleen maar om de out-of-pocket kosten, maar ook om gederfde omzet. Juist die gederfde omzet is een veelvoud van de verzuimkosten…

Ik schreef al eerder over het Chinees principe van preventie afgelopen zomer. Ook Bob kaart de wederopstanding van de Chinese dokter aan. Een arts in het oude China werd immers betaald zolang zijn patiënten gezond waren. Hoe gezonder, hoe meer verdiensten.

Is het niet de crux om weer te gaan denken als een Chinese dokter? Dan draait het voortaan in jouw bedrijf ook om het voorkomen van uitval. De ondertitel van  ́HR met ballen ́ is immers niet voor niets:  ́doei personeelskosten, hallo menselijk kapitaal ́.

En dat menselijk kapitaal… daar mogen we best zorgvuldiger mee omgaan. Op mijn eigen vakgebied doe ik dat door stress óm te draaien. Want stress is het probleem niet (maar iets anders).

Uiteraard trekt Zeegers het in zijn boek allemaal breder in dan  ́slechts ́ verzuim, onder meer door Duurzame Inzetbaarheid. HR-brede onderwerpen dus.

Kortom, ik zeg: doen dat boek als je ook maar iets met HR of personeel van doen hebt.

Desnoods via de Sint.

Of de kerstman.

https://hrmetballen.nl/

 

Lynn Hogendoorn

 

 

 

#persoonlijkeontwikkeling
#gripopgelukshormonen
#letsconnect