Wat een vermakelijke uitzending van de Keuringsdienst van Waarde van afgelopen week.
De formule van het programma is eenvoudig: elke aflevering behandelt een ander onderwerp. Waarbij aan het begin van een aflevering medewerkers van het programma, die zich als naïeve maar vasthoudende consument voordoen, bellen met de consumentenvoorlichtingsafdeling van bedrijven. Het programma toont een selectie van die gesprekken, waarin doorgaans verwarrende of ronduit onjuiste informatie verstrekt wordt.
Vervolgens wordt verslag gedaan van de presentatoren die zelf op onderzoek zijn uitgegaan, waarin enerzijds het industriële productieproces onderzocht wordt (bezoeken van een fabriek) en anderzijds het ambachtelijke proces toegelicht wordt (daarbij wordt gesproken met bakkers, slagers en andere deskundigen).
En zo kwam het programma deze keer dus uit op ´Duurzaam op vakantie´. Ver en fair.
Een hotelier manager van een all-inclusive hotel in Turkije komt er aan te pas om te duiden waar die goed verstopte duurzaamheid van het hotel nou in zit. Over hoe ecologisch het hotel is, kan zij uiteraard eindeloos vertellen. Ecologisch? Nou ja, duurzaam.
Als voorbeeld geeft zij een koelkast met plastic waterflesjes aan die nu een om-kast heeft. Anders zouden de energiekosten 3 keer zo hoog geweest zijn als ze geen schaduw om de koelkast hadden gecreëerd.
Op de constatering dat plastic flesjes niet erg duurzaam zijn, komt nauwelijks reactie. Integendeel. Het hotel ziet milieuvriendelijkheid als een taak. Reden waarom plastic flesjes als plantenbak dienen.
Er zijn ook nog 30 vogelhuisjes opgehangen rondom het hotel. Want het voedsel dat vogels kúnnen eten wordt gescheiden in het restaurant. Voedsel dat zo dus niet in het afval hoeft te belanden, maar nog eetbaar is. Er ligt een berg rijst bij een vogelhuisje waar een vogel z´n hele leven mee kan doen. Als-ie rijst lust.
Elke hotelkamer heeft een airconditioner, waar in totaal twee kuub water vanaf komt. Dat vangen ze af in watertorens dat later weer gebruikt wordt als middel om te verkoelen. Op de opmerking dat airconditioners zelf toch niet ecologisch of duurzaam zijn, volgt de reactie: ´Dat klopt, maar als je in een warme omgeving een comfortabele vakantie wil, dan is dit wel noodzakelijk.´
Is de energie dan misschien duurzaam opgewekt? Nee, is de reactie van de hotelier, er is op dit moment nog geen infrastructuur voor een hotel met jaarlijks 60.000 gasten. Maar er zijn wel plannen. Voor een andere uitzending wellicht, reageert zij schalks?
Paul Peeters, lector duurzaam toerisme, maakt er gehakt van.
Eén aanbieder adverteert met ´…en kan zelfs bijdragen aan lokale vraagstukken.´ Waarop Paul oppert om eens zo´n lokaal vraagstuk te nemen: het armoedeprobleem. ´De mensen die nu arm zijn, daarvan is de inkomensgrens zo´n 700 euro per jaar. Stel dat je dat wilt verdubbelen, voor die 1.5 miljard mensen die rond die grens zitten. Dan moeten we met z´n allen vanuit het Westerse toerisme 10 keer per jaar vliegen naar bijvoorbeeld Afrika.´
´En in dat vliegen zit sowieso 90% van het probleem en slechts 10% van wat je op die locatie doet bij zo´n verre reis´, besluit Peters. Die 10% is lokaal klein bier dus.
Vanwege de herkenbaarheid, heb ik er hard om gelachen. En dus net zo goed, of misschien wel vooral, om mijzelf. Want ik heb wat afgevlogen over de wereld.
Veranderen omdat het eigenlijk moet, vinden we maar lastig. Zo is ons brein niet gestrikt. Dat heeft twee hoofdtaken: het voorkomen van pijn en het creëren van plezier. In één zin gezegd: het zorgen voor comfort. Dan is geloven in sprookjes toch niet alleen veel makkelijker, maar toch ook vooral veel leuker?
Dan is zo´n label wel zo goed voor onze gemoedsrust. Label voor eco, duurzaam? Peeters geeft aan dat het allemaal weinig zegt. Er is geen controle op. En het zijn er wel honderden. Voor een doorsnee consument niet uit te komen. ´Als het niet geregeld wordt door een overheid… want die CO-2 voetafdruk kun je heel precies uitrekenen. Dus dan maken we voor die reizen net zo´n label als voor die koelkasten. Bij die koelkasten was het hartstikke effectief. Maar dan komen verre reizen allemaal in het oranje of rood´, besluit Peeters.
Dat vat Petra Kok, woordvoerder reisorganisatie TUI Nederland tegen het einde van de aflevering mooi samen met ´De duurzaamste vakantie is de vakantie die je niet maakt. Want ons leven is niet duurzaam.´
´Maar als je een duurzame vakantie boekt, dan denk je dat je een bewuste keuze hebt gemaakt´, geeft programmamedewerker Ersin Kiris aan. Met zijn verwachting dat de wereld dan geen last heeft van zijn vakantie. ´Dan moet je thuisblijven´, besluit Petra de uitzending.
Waarom dan toch dit verhaal? Omdat ik het ook in bedrijven zie. We willen een label van een consultant, terwijl dat weinig zegt. We geloven graag in sprookjes omdat we dan niet hoeven te veranderen.
Niet veranderen leidt echter niet tot ander resultaat. Ook niet met stressgerelateerd ziekteverzuim. En dan bedoel ik uiteraard niet veranderen op papier, maar in de praktijk.
Dat kan anders. En eenvoudiger dan je nog denkt. Meer weten?
Ook dat kan eenvoudig: https://gripopgezondheid.nl/contact/
Lynn Hogendoorn
#persoonlijkeontwikkeling
#letsconnect
#gripopgelukshormonen
