Twee weken geleden gaf ik een lezing. Van een uurtje. En dat was inclusief de vragen.
Over hoe suikers je brein kapen.
Het bijzondere was dat ik deze keer achteraf een rapportage ontving over hoe de lezing ontvangen was. Met de tops, de tips, het rapportcijfer en wat ervan opgestoken is.
Uiteraard scan ik dat. Waarbij ik een schifting maak in de categorieën: nice to know (de tops), need to know (de tips) en kan weg.
Ik pik er uit waar ik wat mee kan. Want feedback helpt mij uiteraard om aan elke ́talk ́ te blijven ́tweaken ́, zodat die alleen nog maar beter wordt. ́Beter ́ als in duidelijk, leuk, praktisch etc.
“Oh ja, wat mij betreft was ́de leeuw ́ te vaak aan bod; irritant zelfs. Die tijd is té lang geleden!”
Ik gebruik nog weleens de metafoor van de leeuw. Om meerdere redenen.
Een van die redenen is dat onze stressresponse onmiddellijk ́aan ́ springt bij gevaar, of zelfs maar een mogelijke dreiging. Alert zijn is een prima functionele reactie om te overleven. En in de basis is dat waar het primair voor ons brein om draait: overleven.
Hoewel er nu geen echte leeuwen meer zijn, hebben tegenwoordig ́chronische leeuwen ́. In overvloed. Tegelijk hebben we nog altijd die stone age-genen in deze huidige science fiction-tijd. Daarom maakt de huidige tijd voor ons stress-systeem niets uit: het springt nog altijd ́aan ́. Of je dat nou te lang geleden vindt of niet. Dat systeem gaat ook nu ́aan ́ door ons chronische gebruik van suikers en koolhydraten. Over de ́tevelen ́ daarvan. En daar kan ons systeem, lijf en brein, maar slecht mee dealen.
Op de vraag ́Wat heb je ervan geleerd? ́, reageerde een andere deelnemer met:
“Eigenlijk niets… Want bijvoorbeeld als vegetariër/ veganist zijn juist peulvruchten en sojaproducten dé manier om eiwitten binnen te krijgen. Maar dat is, wat Lynn verteld, juist niet goed.”
Grappig dat bij een lezing, wel vrij algemeen moet zijn voor een uurtje, toch altijd weer vragen of opmerkingen naar voren komen voor de specifieke, eigen situatie. Algemeen verhaal prima, maar wel nu persoonlijk advies graag.
Peulvruchten en soja zijn in dit voorbeeld zeer zeker een vorm van eiwitbronnen. Maar deze basislezing ging specifiek over hoe suikers je brein kapen… En wat dan handig is om wel en niet te doen.
Uiteraard weet ik inmiddels dat als het over suikers en alles wat zich als suiker gedraagt gaat, dan komt daar altijd veel weerstand bij kijken. Want we zijn egt wel gehecht aan onze suikers.
Dus het makkelijker de boodschapper af te schieten dan de suiker te laten staan.
I get it.
Maar helpt het?
Helpt de boodschap of de boodschapper af te schieten als suikers je brein kapen? Op een manier waardoor je een laag energieniveau hebt, je slecht kunt focussen, concentreren en onthouden, geen oplossingen meer ziet, prikkelbaar bent, je slecht een ́goed gevoel ́ en daardoor weer geen motivatie kunt ervaren? Maar ook slechter gaat slapen, hoofdpijn en hartkloppingen ervaart?
Dit zijn maar een paar van de effecten. Op de korte termijn ook nog. Want als we het over de lange termijn gaan hebben, dan zijn er nog veel meer redenen om die suikers echt te gaan minderen.
Hoe meer weerstand, hoe liever het mij is. Want dat betekent dat het ergens schuurt. Dat is alleen maar mooier, want zonder wrijving geen glans. Dan verandert er dus niks.
Het is echter niet aan mij wat een luisteraar met het aangereikte doet. Het is wel aan mij dat alles begint met bewustwording, een inzicht-talk begin. Hoe werkt iets, maar ook waarom werkt het niet (meer) en wat kun je doen om het weer te fiksen. The basics. Dan kun je daarna beginnen aan het andersom doen van suikers. Of van stress.
Stress zelf is gewoon het probleem niet, maar iets anders. Dat wist ik destijds mijn burn-out ook niet. Van jongs af aan krijgen we niet mee hoe stressbestendiger te worden. En te blijven. Maar de destijds lange lijst van klachten, dwong mij tot omdenken.
Want aan heel veel stressresponsen kunnen we zelf wat doen.
Dus waarom leren we werknemers niet dat er ook een ́challenge response ́ is?
Interesse in hoe dit werkt voor (een van) je werknemers in je bedrijf? Contact dan gerust vrijblijvend contact met mij op langs deze weg: https://gripopgezondheid.nl/contact/
Lynn Hogendoorn
#persoonlijkeontwikkeling
#gripopgelukshormonen
#letsconnect
